Zmiany w obszarze cen transferowych w 2025 roku

Ceny transferowe pozostają jednym z kluczowych obszarów nadzoru podatkowego, szczególnie w odniesieniu do transakcji między podmiotami powiązanymi. W 2025 roku wchodzą w życie zmiany, które mają na celu zwiększenie przejrzystości, ograniczenie ryzyk podatkowych oraz dostosowanie krajowych regulacji do międzynarodowych standardów. Nowelizacje dotyczą nie tylko rozszerzenia obowiązków dokumentacyjnych, ale również modyfikacji kryteriów analiz porównawczych i metod kalkulacji wartości rynkowej. Nowe przepisy wymagają od podatników większego zaangażowania w przygotowanie uzasadnień ekonomicznych dla stosowanych cen, co oznacza konieczność bieżącej aktualizacji wiedzy i procedur. Pomoc w zakresie cen transferowych w Toruniu jest dostępna w ofercie firmy Lidia Sarnecka Biuro Doradztwa Podatkowego. Przyjrzyjmy się temu bliżej.

Rozszerzenie obowiązków i doprecyzowanie progów dokumentacyjnych

W 2025 roku zmianie ulegają progi wartościowe, od których zależy obowiązek sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych. Wprowadzono nową metodologię ustalania limitów transakcyjnych, bazującą na wartości netto, co ma ujednolicić podejście do kwalifikacji zobowiązań dokumentacyjnych. Dodatkowo, pojawia się obowiązek dokładniejszego opisu łańcucha wartości dodanej w ramach grupy kapitałowej, z uwzględnieniem funkcji, aktywów i ryzyk każdego uczestnika. W praktyce oznacza to konieczność szerszego opisu modelu biznesowego i relacji wewnętrznych, nawet przy pozornie standardowych operacjach. Wzrosło także znaczenie obowiązku zachowania spójności pomiędzy lokalną dokumentacją a raportem grupowym (Master File), który musi być przygotowany w zgodzie z międzynarodowymi wytycznymi. Nowe regulacje zwiększają też nacisk na rzetelność analiz porównawczych – konieczne jest stosowanie danych aktualnych i możliwie najbardziej zbliżonych do warunków rynkowych w Polsce.

Zmiany w sankcjach i podejściu organów podatkowych do kontroli

Nowe przepisy przewidują surowsze konsekwencje za brak dokumentacji lub jej nierzetelne przygotowanie. Wprowadzono wyższe kary finansowe oraz uproszczony tryb nałożenia sankcji w przypadku uchybień formalnych. Fiskus zyskuje szersze uprawnienia do kwestionowania stosowanych metod wyceny, a organy kontrolne zapowiadają wzmożone działania wobec podatników, którzy nie potrafią wykazać zgodności stosowanych cen z wartościami rynkowymi. Rośnie też znaczenie elektronicznej wymiany danych – raportowanie TPR zyskało nowy, bardziej szczegółowy zakres, co pozwala urzędnikom na szybszą identyfikację potencjalnych nieprawidłowości. W praktyce oznacza to konieczność większego zaangażowania doradców oraz wdrożenia narzędzi analitycznych, które pomogą zachować zgodność z regulacjami i minimalizować ryzyko korekt podatkowych. Dla przedsiębiorstw oznacza to nie tylko dostosowanie formalne, ale również przegląd procesów wewnętrznych oraz systemów zarządzania ryzykiem podatkowym.